Sadzenie i pielęgnacja długowiecznych peonii w naszym ogrodzie.
Wanda Frasiak
07.03.2012, czytano 83 razy, pobrano kod HTML 1 razy, komentarzy 0.
Piwonie, zwane peoniami, są bylinami popularnymi
w naszych ogrodach. Piękne barwy kwiatów,trwałe i ładne ulistnienie, a
także długowieczność i dość łatwa uprawa doceniane są nawet przez tych, którzy niezbyt dużo czasu poświęcają swoim ogrodem.
Przesadzanie najczęściej dokonuje się przed nastaniem
zimy. Przesadzanie najczęściej dokonuje się przez dzielenie starszych
karp. Posługujemy się ostrym, dużym nożem i uważamy, aby powierzchnie
cięcia były jak najmniejsze i aby najmniej korzeni zostało odciętych bez
pąków. Dlatego po wykopaniu rośliny przeznaczonej do dzielenia dobrze
jest pozwolić karpom przeschnąć, potem wytrząsnąć resztki ziemi, można
nawet wypłukać je silnym strumieniem wody i dopiero po dokładnej
analizie budowy karpy przystąpić do dzielenia. Każda z odciętych części
karpy powinna mieć 3-5 pąków, dobrze osadzonych na szyjce korzeniowej i
możliwie dużo nie uszkodzonych korzeni. Po roku lub dwóch, będą się
nadawać do sadzenia na rabaty dekoracyjne. Bardzo ważna jest głębokość
sadzenia. Pąki starszej rośliny, rosnącej kilka lat na jednym miejscu,
osadzane są tuż pod powierzchnią gruntu. Przy sadzeniu nie mogą być
umieszczone głębiej. Za głęboko posadzone piwonie mają trudności z
wyrastaniem i zwykle przez kilka lat nie kwitną. Świeżo posadzone
piwonie należy zabezpieczyć przed mrozem (liśćmi, słomą, gałązkami drzew
iglastych). Pamiętajmy o bardzo wczesnym usunięciu okrycia wiosną,
ponieważ piwonie wcześnie zaczynają wegetację.
Pędy nadziemne odcina się na wysokości kilku centymetrów ponad
miejscem osadzenia pąków. Mniejsze części, z jednym tylko pąkiem lub
słabymi korzeniami lepiej posadzić na zagonie zapasowym, gdzie możemy
zapewnić im odpowiednią opiekę.
Do zabiegów pielęgnacyjnych należy: odchwaszczanie i nawadnianie. Do
uzyskania kwiatów najwyższej jakości zalecane jest usuwanie bocznych
pąków kwiatowych, pozostawiając tylko jeden pąk na pędzie. Po
przekwitnieniu usuwamy stare kwiaty ze względów estetycznych i w celu
niedopuszczania do zawiązywania owoców i usunięcia siedliska chorób
krzywiczych. Liście usuwa się dopiero po silniejszych mrozach, gdy
zbrązowieją.
Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.
1
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz