Krzewy o kwiatach jak szczotki do butelek lub piłeczki pingpongowe
bustani 29.02.2012, czytano 488 razy, pobrano kod HTML 3 razy, komentarzy 0.
Nie da się przejść koło tych krzewów obojętnie, dlatego warte są szerszego rozpowszechnienia.
Fotergilla amerykańska (Fothergilla major)
Fotergilla należy do rodziny oczarowatych, a do Europy została sprowadzona ze Stanów Zjednoczonych.
Jest wolno rosnącym krzewem, osiągającym ok. 1,5 do 2 m
wysokości i szerokości o luźnym pokroju. Liście ma dość duże,
ciemnozielone, lekko owłosione, które od października przybierają
intensywne barwy czerwieni, złota lub pomarańczy, w zależności od
wystawy słonecznej. Ten mrozoodporny krzew dobrze czuje się w żyznej,
lekko kwaśnej glebie (nie toleruje gleb wapiennych), na stanowisku
słonecznym lub półcienistym, osłoniętym od silnego wiatru.
Kwitnienie rozpoczyna wraz z rozwojem liści. Na
przełomie kwietnia i maja na wierzchołkach zeszłorocznych pędów
pojawiają się niespotykane, bezpłatkowe, złożone z wielu pręcików kwiaty
o kremowej barwie, zebrane w kwiatostany przypominające szczotki do
mycia butelek. Wydzielają aromatyczny miodowy zapach wabiący
trzmiele. Fotergilla wytwarza nasiona zamknięte w zdrewniałych
owłosionych torebkach, które po dojrzeniu pękając gwałtownie wyrzucają
dwa błyszczące, brązowe nasiona. Krzew rozmnaża się z nasion lub przez
sadzonki zielne.
Jest kilka odmian tego krzewu różniących się pokrojem i
wielkością, ale wszystkie ze względu na walory zdobnicze zasługują na
szersze zainteresowanie.
Guzikowiec zachodni (Cephalanthus occidentalis)
Guzikowiec zachodni jest przybyszem z Ameryki
Północnej. W swoim naturalnym środowisku jest drzewem dorastającym do
wysokości od 3 do 6 m, natomiast w naszym kraju osiąga wysokość do 1,5
m.
Ten niezwykle urokliwy krzew o kulistym pokroju, ma
błyszczące, zielone, lancetowate liście, z czerwonym unerwieniem, które
opadają na zimę, natomiast jesienią pięknie przebarwiają się na kolor
żółto-złocisty. Zaczyna wegetację dość późno, bo na początku
maja, co sprawia, że jest odporny na późne przymrozki. Nie jest
wymagającym krzewem i nie sprawia kłopotów w uprawie, jeżeli tylko
posadzimy go na słonecznym stanowisku, w wilgotnej, próchniczno -
gliniastej glebie (tolerancyjny jeżeli chodzi o ph gleby). Dobrze czuje
się posadzony przy oczku wodnym, korzenie mogą być nawet okresowo
zalewane.
Jest rośliną miododajną, chętnie odwiedzaną przez
pszczoły i motyle. Szczególnie dekoracyjny jest w czasie kwitnienia. Na
wierzchołkach pędów od połowy lipca do początku września pojawiają się
oryginalne, egzotyczne kwiatostany w kształcie najeżonych piłeczek o
średnicy 2-4 cm, składające się z drobnych, biało kremowych,
rurkowo-lejkowatych i mocno pachnących kwiatów. Ponieważ kwitnie na
pędach tegorocznych, wskazane jest krótkie cięcie wiosną, w marcu.
Jesienią, we wrześniu i październiku krzew zdobią śliczne bordowo
brązowe owocostany. Może być sadzony w grupach po kilka sztuk, nadaje
się także na niewysokie żywopłoty. Guzikowca można spróbować rozmnożyć
przez sadzonki zielne sporządzane w czerwcu, bądź zebrać nasiona
jesienią i posiać do inspektu po półrocznej stratyfikacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz