Popularne posty

niedziela, 30 września 2012

Jak urzadzic wygodny rodzinny ogrod

Jak urządzić wygodny rodzinny ogród

Ogrodeo 13.04.2011, czytano 914 razy, pobrano kod HTML 18 razy, komentarzy 0.
Często zapominamy, że ogród ma służyć przede wszystkim wypoczynkowi domowników, ma być przedłużeniem i uzupełnieniem mieszkania. Powinno w nim być więc, dużo wolnej przestrzeni, i słońca a także miejsce na zaciszny kąt, w którym można postawić drewniane meble ogrodowe .
Drewniany plac zabaw
Małe dzieci w ogrodzie
Kiedy dzieci są małe, warto znaleźć w nim miejsce na piaskownice, huśtawki ogrodowe czy równoważnie a także basen lub brodzik. Dużą atrakcją są wszelkiego rodzaju szałasy, namioty czy drewniane place zabaw . W takim rodzinnym ogrodzie najwięcej miejsca powinno się przeznaczyć na trawnik. Rośliny ozdobne rozmieśćmy po bokach trawnika, tuż przy płocie ogrodowym. Zajęte małymi dziećmi mamy z pewnością nie są w stanie przeznaczyć dużej ilości czasu na zajmowanie się ogrodem. Wybierajmy wiec rośliny, które przy małym nakładzie pracy, będą dobrze i zdrowo rosły oraz efektownie wyglądały. Zapracowanym mamom, polecam różnego rodzaju liliowce, irysy bylinowe, których kępy zdobią ogród na długo po tym jak przekwitną ich piękne kwiaty oraz krzewy ozdobne. Wybierając krzewy, zwróćmy uwagę na to by wyglądały efektownie przez cały rok. Wiele z nich kwitnie obficie od wczesnej wiosny do lata, a jesienią przebarwia przepięknie liście i pokrywa się jagodami. Ze względu na dzieci, nie wybierajmy krzewów kolczastych, pytajmy też w centrach ogrodniczych czy jagody ich nie są trujące. Jeśli mamy dzieci, nie zagracajmy ogrodu przez urządzanie wyszukanych rabat, które nasze pociechy mogą zniszczyć. To w ogrodzie, dzieci powinny znaleźć miejsce na swobodną aktywność i ruch, nie skrępowany ciągłym nawoływaniem „nie połam” i „nie podepcz”. Lepiej ustawmy w kąciku wypoczynkowym drewniane kwietniki i donice ogrodowe a w nich sadźmy ulubione kwiaty sezonowe. Są one elementem ozdobnym ożywiającym ogród, przyciągającym wzrok a jednocześnie, są łatwe w utrzymania. Z ambicjami ogrodniczymi, poczekajmy aż dzieci trochę podrosną.

Gdy dzieci podrosną
Ogród jest przestrzenią plastyczną, którą możemy rozwijać i przekształcać wraz ze zmianą naszych potrzeb i upodobań. Gdy dzieci podrosną piaskownice możemy przekształcić w oczko wodne a huśtawki ogrodowe przerobić na pergole. Domki dla dzieci długo nie przestaną być atrakcyjne, zwłaszcza, jeśli są usytuowane na drzewie lub w zacisznym tajnym kąciku ogrodu. Dla trochę starszych pociech zajmujące może być posiadanie własnej grządki, na której mogą pielęgnować wybrane przez siebie łatwe w uprawie rośliny. Pozwólmy na te eksperymenty przyrodnicze zaspokajają one potrzeby poznawcze dziecka. Wystarczy, że pozwolimy dzieciom na zajęcie kilku skrzynek czy donic ogrodowych. Do takiej prostej uprawy polecam rzeżuchę, szczypiorek czy rzodkiewki oraz fasolę lub groszek. Ważne jest by starsze dzieci mogły czerpać przyjemność z przebywania w ogrodzie. Zabawą dla nich, może być szukanie smakołyków, takich jak poziomki, truskawki czy porzeczki lub maliny. Jeśli odpowiednio zagospodarujemy przestrzeń ogrodu i zorganizujemy dzieciom bezpieczną zabawę, wreszcie będziemy mogli wykorzystać w pełni meble ogrodowe i spędzić trochę czasu na lekturze.
Beata Kubiak

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   2   Głosuj na niehttp/mojcudownyogrod.blogspot.com

czwartek, 27 września 2012

Rosliny jednoroczne

Rośliny jednoroczne

Dianthusek 22.09.2012, czytano 40 razy, pobrano kod HTML 0 razy, komentarzy 0.
Do roślin jednorocznych zaliczamy te, których uprawa zamyka się w jednym cyklu wegetacyjnym. Nasiona wysiewamy bezpośrednio do skrzynek balkonowych lub doniczek umieszczonych w mieszkaniu.
Pod koniec marca wysiewać już można rezedrę wonną i groszek pachnący. W kwietniu natomiast: nagietek lekarski, kochię, ślazówkę ogrodową, maciejkę, chmiel japoński, wilec purpurowy, a pod koniec miesiąca fasolę ozdobną i powój. Najpóźniej, bo w połowie maja, wysiewamy nasturcję i dynię ozdobną.
Jeżeli decydujemy się na przygotowanie rozsady w domu, to już
- w lutym powinniśmy wysiać nasiona żeniszka, begonii stale kwitnącej, petunii, kobei i szałwii;
- w marcu nasiona lobelii, celozji, przypołudnika i niecierpka;
- w kwietniu nemezji powabnej, aksamitki i cynii.
Ziemia do wysiewu nasion powina być umiarkowanie wilgotna. Nasiona starajmy się wysiewać jak najrzadziej — zaoszczędzi nam to czasu przy pikowaniu (rozsada w domu) lub przy przerywaniu (na balkonie) roślin.
Przy rozsadzie należy pamiętać o niezbyt głębokim siewie i stałym utrzymywaniu podłoża w umiarkowanej wilgotności i temp. 15 st. Do rozsad nadają się jedynie jasne i niezbyt gorące pomieszczenia.
W warunkach domowych najlepiej udają się rozsady roślin z późniejszego siewu — wówczas rośliny mają odpowiedniejsze warunki wzrostu, bo lepsze jest oświetlenie.
Rozsadę na balkonie wysadzamy w połowie maja, gdy minie obawa przymrozków. W tym też czasie najłatwiej jest kupić gotowe rośliny pelargonii oraz rozsadę tych roślin, których nie sialiśmy w domu.
Żeniszek meksykański, begonia stale kwitnąca, begonia bulwiasta, petunia ogrodowa (zawieratka), szałwia i aksamitki to kwiaty najczęściej uprawiane na naszych balkonach. Nic w tym dziwnego. Łatwe do kupienia w postaci dużych roślin, kwitną od wysadzenia do przymrozków. W sprzedaży znajduje się wiele odmian tych roślin, ciekawych pod względem barw i kształtów kwiatów. Lubią one słońce i regularne podlewanie, od którego w głównej mierze zależy ich trwałość.
Z uprawy nasturcji, którą bardzo lubią szkodniki, takie jak mszyce i bielinki, często zbyt pochopnie rezygnujemy. A szkoda, gdyż na dużych balkonach, gdzie mogą być uprawiane odmiany o pędach płożących się, łatwo z niej uzyskać gąszcz zieleni, i to w dodatku z pięknymi kwiatami. Na mniejszych balkonach lepiej jednak siać odmiany karłowe.
Fasola ozdobna, groszek pachnący, wilec purpurowy i powój trójbarwny to najczęściej spotykane pnącza na balkonach. Poza fasolą ozdobną, która obficie podlewana kwitnie prawie przez całe lato i tworzy zwartą masę zieleni, pozostałe wymienione gatunki, a szczególnie groszek pachnący, stosunkowo szybko przestają być dekoracyjne.
Warto może spróbować uprawiać na naszym balkonie chmiel japoński o dekoracyjnych liściach i kobeę. Rośliny te szybko rosną, ich dorastające do kilku metrów, bogato ulistnione pędy w krótkim czasie stwarzają ścianę zielieni na całe lato. Kobea ma bardzo dekoracyjne również kwiaty, duże, o dzwonkowatym kształcie, białe lub niebieskie, a kwitnie od lipca do końca września.
Ciekawie na balkonach wygląda dynia ozdobna (tykwa). Jej łodygi dorastają do 10 m długości i są gęsto pokryte liśćmi. Duża masa tych liści stanowić może ochronę przed słońcem. Od sierpnia dodatkową ozdobę tykwy stanowią owoce różnych kształtów (gruszkowate, kuliste), żółte, zielone i dwubarwne. Zimą owoce te mogą służyć jako ozdoba naszych mieszkań. Dynia ozdobna wymaga nieco głębszych pojemników niż rośliny jednoroczne, żyznej gleby, częstego nawożenia i bardzo intensywnego podlewania. Pnącza wymagają podpór. Grube balustrady rzadko są dobrymi podporami i dlatego trzeba wcześniej przygotować kratki, sznurki itp.
Takie rośliny jak maciejka i rezeda nie posiadają szczególnie dekoracyjnych kwiatów, lecz miły zapach, właśnie ze względu na ten zapach warto posiać z boku skrzynki trochę ich nasion.
Maciejkę, rezedę a także groszek pachnący można siać kilka razy, w odstępach 2–3-tygodniowych, wówczas kwitnienie rozciągnie się na całe lato.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   0   Głosuj na nie

PIelegnacja terenow zieleni-podstawy.

Pielęgnacja terenów zieleni - podstawy.

Sebastian Koziarzewski 23.09.2012, czytano 11 razy, pobrano kod HTML 0 razy, komentarzy 0.
Artykuł dla ogrodników i właścicieli ogrodów. Zawiera informacje dotyczące pielęgnacji, cięcia i formowania krzewów liściastych i iglastych, a także formowanie żywopłotów i drzew.
Pielęgnacja terenów zieleni – cięcia krzewów - podstawy.
Cięcie krzewów.
 - krzewy wcześnie kwitnące (forsycja, krzewuszka, tawuły wczesne, lilak, wajgela) – cięcie regulujące koronę przeprowadza się po kwitnieniu latem – skracając przekwitłe pędy o 30% ich długości. Usunięcie pędów starych, chorych lub uszkodzonych można wykonać na przedwiośniu,
- krzewy późno kwitnące (hortensja, niektóre tawuły oraz powojniki) – cięcie jesienią (a nawet zimą), a u wrażliwych na mrozy – wiosną,
- krzewy kwitnące latem na gałązkach wieloletnich (berberysy, karagany, złotokap, żylistek) – tnie się je co kilka lat w okresie spoczynku zimowego, usuwając pędy starsze oraz nadmiernie zagęszczające.
- krzewy kwitnące latem na pędach jednorocznych – cięcie na przedwiośniu (w marcu), kiedy rany szybciej się goją. Usuwa się pędy suche i przemarznięte, a pozostałe skraca się do ⅓ ich długości,
- krzewy o ozdobnych liściach lub pędach (bez koralowy odm. pierzasta pstra lub dereń biały odm. syberyjska) – przycina się zwykle mocno na wiosnę (szczególnie wtedy, kiedy chce się uzyskać efektownie wybarwione młode liście lub pędy
o barwnej korze).
Sposoby cięcia krzewów
- cięcie krzewów sadzonych lub przesadzanych – warunkuje dobre przyjęcie się rośliny; przycięcie korony po posadzeniu zmniejsza zapotrzebowanie roślin na wodę i przywraca zachwianą równowagę między częścią nadziemną i podziemną.
Polega na usunięciu wszystkich korzeni uszkodzonych mechanicznie, uschniętych lub zbyt długich oraz usunięciu pędów uszkodzonych, chorych lub słabych.
Na koniec należy ograniczyć rozmiar korony (wycięcie około 30 – 50% zdrowych pędów) – nie naruszając naturalnego pokroju krzewu.
- cięcie formujące koronę – prowadzone przez 2 – 3 lata po posadzeniu, zwykle intensywne i nie uwzględniające pory kwitnienia krzewu. Wykonuje się je w okresie spoczynku zimowego, a podczas tego cięcia usuwać należy jeden z dwóch pędów konkurujących o przewodnictwo.
- cięcie stymulujące kwitnienie – jako, że pąki kwiatowe zawiązują się przede wszystkim na pędach młodych, cięcie to oznacza wycinanie pędów starszych. Rozluźnia to koronę krzewu, umożliwia dobre naświetlenie młodych pędów – a to sprzyja regularnemu kwitnieniu.
- cięcie prześwietlające koronę – wykonywane co kilka lat na krzewach starszych, które są nadmiernie zagęszczone, pod koniec zimy lub na przedwiośniu (w przypadku krzewów kwitnących przed rozwojem liści – po kwitnieniu).
Aby rozluźnić koronę należy wyciąć ze środka krzewu, tuż przy podstawie, kilka najstarszych pędów zagęszczających koronę.
W przypadku krzewów bardzo zaniedbanych, z których trzeba byłoby jednorazowo usunąć dużą liczbę pędów, cięcie lepiej rozłożyć na 2 – 3 lata. Jeśli tego nie zrobimy, to:
- wyrastające silne pędy zastępcze mogą zagęścić krzew jeszcze bardziej, niż przed cięciem,
- drastyczne cięcie odsłania korę pędów położonych głębiej – naraża je na silną operację słoneczną (co może skutkować oparzeniami i zgorzelami).
- cięcie odmładzające (ogławianie) – jest zabiegiem drastycznym, który bywa stosowany, gdy roślina utraciła walory ozdobne, zestarzała się lub zdziczała.
Polega ono na silnym przycięciu całej korony lub kilku najstarszych pędów (położonych na obwodzie krzewu) na 30 – 50cm i odtworzeniu korony z nowych, wyrastających pędów – one także wymagają prześwietlania, by nie zagęściły nadmiernie korony.
Na skutek ogławiania krzewy przestają kwitnąć i owocować oraz tracą swój naturalny pokrój, a duże rany po ogławianiu trudno się gojąca powodować może infekcje grzybowe i bakteryjne.
- usuwanie odrostów korzeniowych – wyrastają one z pąków śpiących znajdujących się na korzeniach niektórych drzew i krzewów ozdobnych.
W przypadku krzewów uprawianych na własnych korzeniach odrosty można pozostawić – o ile nie psują pokroju roślin lub nie wpływają na jej nadmierne rozrastanie się na boki.
Natomiast w przypadku odrostów korzeniowych roślin okulizowanych lub szczepionych, wybijającymi z podkładki – takie odrosty należy bezwzględnie usuwać.
-  cięcie sanitarne – wykonuje się je w okresie spoczynku (pod koniec zimy i na przedwiośniu). Chodzi tutaj o usuwanie wszelkich gałęzi porażonych przez choroby, przemarzniętych czy uszkodzonych mechanicznie.
Należy także usunąć jedną z dwu gałęzi, które się o siebie ocierają – najlepiej tę, której kora jest bardziej uszkodzona.
- Usuwać należy drobne gałęzie oraz te, które zasychają wewnątrz krzewu z powodu braku światła. Przycinać należy także silne pędy juwenilne (wilki), wyrastające ponad obrys korony.
Cięcie krzewów iglastych.
- nie wymagają specjalnego cięcia po sadzeniu i zachowują charakterystyczny pokrój przez wiele lat – o ile zapewni im się wystarczającą przestrzeń życiową,
- czasami usuwa się pędy suche oraz takie, które zakłócają naturalny kształt korony lub konkurując z przewodnikiem,
- sosny, świerki i jodły – przycięcie jednorazowe w roku, poprzez uszczykiwanie młodych przyrostów w połowie. Pobudza to pąki niżej położone i wpływa na zagęszczenie krzewów,
- choiny, cisy, jałowce, żywotniki i cyprysiki – można przycinać kilkakrotnie w ciągu roku, a często wystarczy cięcie przed ruszeniem wegetacji oraz na początku lata, natomiast nie należy już ciąć późnym latem,
- modrzewie, metasekwoje i cypryśniki – cięcie wiosną i wczesnym latem ograniczone tylko do przyrostów jednorocznych lub dwuletnich,
- rośliny iglaste źle znoszą cięcie odmładzające (poza cisami).
Cięcie krzewów liściastych wiecznie zielonych.
- nie wymagają systematycznego przycinania pędów (z wyjątkiem koron specjalnie formowanych),
- cięcie po posadzeniu przeprowadzane wiosną w pierwszym i drugim roku po posadzeniu – skrócenie pędów o połowę,
- wszelkie cięcia należy przeprowadzać po ustąpieniu zagrożenia wystąpienia przymrozków.
Formowanie żywopłotów iglastych.
- zwykle nie przycina się w pierwszym roku po posadzeniu – sadzi się młode rośliny (3 – 4 letnie) z uformowaną w szkółce koroną,
- po sadzeniu jesienią obfite podlanie, a pierwsze cięcie po kilku latach po sadzeniu,
- w następnych latach cięcie formujące wiosną przed ruszeniem wegetacji, a wyrównanie odrostów późnym latem – pod koniec lipca.
Formowanie żywopłotów liściastych.
- trwa kilka lat i wymaga corocznego, konsekwentnego przycinania pędów – aby krzewy były równomiernie gęste i rozgałęzione,
- pierwsze cięcie krzewów żywopłotowych sadzonych z gołym korzeniem możliwe po posadzeniu jesienią, ale lepiej wiosną – tuż przed ruszeniem wegetacji,
- zdecydowane cięcie pędów do ⅓ ich długości (nawet do około 10cm nad ziemią – w strefie pąków śpiących), żeby:
- zmusić krzewy do rozkrzewiania się,
- ułatwić przyjęcie się,
- w kolejnych latach podnoszenie wysokości żywopłotu o około 20cm z jednoczesnym przycinaniem boków (aby krzewy zagęszczały się od dołu),
- takie stopniowe i powolne podnoszenie wysokości żywopłotu powinno trwać tak długo, aż uzyskana zostanie pożądana jego wysokość,
- później przycinanie żywopłotu 2 – 3 razy w roku dla utrzymania ustalonego kształtu i wielkości:
- w pierwszej kolejności przycinanie ścian bocznych, a dopiero w drugiej kolejności – jego górnej części,
- niedopuszczenie do rozszerzania się żywopłotu w górnej części, bo powstanie zacienienie skutkujące ogałacaniem się od dołu
- główne cięcie na początku lata – po zakończeniu intensywnego wzrostu,
- cięcie korekcyjne (skracanie pędów wyrosłych po cięciu głównym) – w sierpniu, ale nie później,
- na bieżąco należy i można przeprowadzać cięcie sanitarne krzewów w żywopłocie oraz wycinanie pędów dziczejących, zbyt intensywnie rosnących,
- podczas cięcia bocznych ścian żywopłotu trzeba pamiętać, że pionowe boki mogą mieć tylko formy niskie i średnie – do 100cm wysokości; wyższe żywopłoty i szpalery na przekroju poprzecznym powinny mieć kształt trapezu (nachylenie ścian bocznych – około 10o)
- w przypadku żywopłotów starych (z zasychającymi pędami
i ogołacaniem od dołu) można wykonać zabieg odmładzania roślin:
- zabieg pod koniec zimy, przy bezmroźnej pogodzie,
- polega na silnym prześwietleniu krzewu – skróceniu bocznych gałązek do około 10cm długości pod warunkiem pozostawienia głównych pędów przewodnich (zachowana zostanie konstrukcja i charakter żywopłotu),
- odmłodzenie generalne – przycięcie całego żywopłotu na wysokość około 40cm, co ma uruchomić nisko położone pąki śpiące, a z nowych pędów odnawia się konstrukcję żywopłotu
Formowanie żywopłotów liściastych – wiecznie zielonych.
- zazwyczaj przycinane 2 razy w roku – wczesną wiosną oraz ponownie w czerwcu,
- cięcie przy pochmurnej pogodzie – aby promienie słoneczne nie poparzyły odsłoniętych liści,
- krzewy o dużych liściach (np. laurowiśnia wschodnia) powinny być starannie cięte sekatorem tak, aby nie uszkodzić blaszek liściowych (bo później nieestetycznie zasychają).

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   0   Głosuj na nie

Zasady palikowania drzew

Zasady palikowania drzew.

Sebastian Koziarzewski 23.09.2012, czytano 23 razy, pobrano kod HTML 1 razy, komentarzy 0.
Podstawowe zasady palikowania drzew w ogrodach prywatnych i terenach miejskich. Palikowanie drzew jest niezbędne, aby drzewa rosły równo i zgodnie ze swoim pokrojem naturalnym.
Palikowanie drzew jest niezbędne, gdy chcemy, aby posadzone przez nas drzewo rosło prosto, nie było podatne na uszkodzenia wiatrowe i gdy sadzimy większe sadzonki - ok. 10-15 cm obwodu pnia.
Dla każdego drzewa należy zastosować 2-3 paliki o średnicy 8 cm i wysokości 250 cm. (w przypadku małych drzewek można zastosować 2 paliki). Paliki należy wbić w glebę na głębokość ok. 60 cm, w odpowiedniej odległości od bryły korzeniowej.
Niezbędne jest odpowiednie mocowanie pnia drzewa do palików. W tym celu stosuje się taśmę parcianą tzw. ósemkę. Taśma powinna być przybita do jednego z palików za pomocą gwoździa o dużym łebku. Paliki można usunąć dopiero po upływie 2-3 lat. Niezbędne jest dokonanie wizji lokalnej, szczególnie w okresie wegetacyjnym, w celu sprawdzenia, czy taśma nie uszkadza pnia rośliny.
Drzewa do sadzenia należy dobierać umiejętnie i najlepiej kierować się poniższymi kryteriami:
Kryteria główne materiału roślinnego:
- Materiał roślinny powinien odpowiadać podstawowym kryteriom jakościowym (odpowiedni pokrój i ukształtowanie);
- Przewodnik pojedynczy, prosty i silny;
- System korzeniowy dobrze wykształcony, bez uszkodzeń technicznych, zdrowy (odpowiedni dla wieku rośliny, danego gatunku i odmiany);
- Bryły korzeniowe powinny być uprawiane w pojemnikach, o odpowiedniej wielkości, proporcjonalnych do wielkości danej rośliny;
- Rośliny nie powinny posiadać oznak chorobowych (oznaki żerowania szkodników, np. plamy na liściach, uschnięte gałęzie, odbarwienia na liściach);
- Materiał roślinny nie powinien posiadać uszkodzeń mechanicznych;
- Liście roślin powinny posiadać zabarwienie odpowiednie dla danego gatunku. Nie powinny być zwiędnięte i się zwijać.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   0   Głosuj na nie

Wiciokrzew

Wiciokrzew

Ryszard Marszałek 30.03.2011, czytano 653 razy, pobrano kod HTML 10 razy, komentarzy 0.
W zależności od formy w jakiej występują te pnącza, wyróżniamy wiciokrzewy, które są zielne i pnące, oraz suchodrzewy, będące roślinami zdrewniałymi. Obie formy występują na całej półkuli północnej.
W Polsce występują zarówno gatunki dziko rosnące, jak i gatunki ozdobne uzyskane w hodowli. Występujący w naturze na Dolnym Śląsku, Wielkopolsce, Ziemi Lubuskiej i Pomorzu Zachodnim wiciokrzew pomorski znajduje się pod ochroną.
Wiciokrzewy są pnączami o wijących się pędach i mogą dorastać w zależności od odmiany nawet do 15 m wysokości. Znanych jest prawie 200 gatunków, z których większość jest roślinami mrozoodpornymi. Wiciokrzewy sadzi się przy podporach w miejscach dobrze nasłonecznionych. Rosną również w miejscach bardziej cienistych, ale ich kwitnienie jest wtedy słabsze. Mają płytki system korzeniowy co powoduje, że należy ściółkować wokół roślin. Nie mają dużych wymagań co do żyzności gleby, ale nie może to być ziemia sucha. Dobrze znoszą zanieczyszczenie powietrza. Nie wymagają właściwie pielęgnacji poza usuwaniem uschniętych pędów.
Kwitnienie wiciokrzewów w zależności od gatunku odbywa się od maja do późnej jesieni. Kwiaty pojawiają się stopniowo, a okres kwitnienia rośliby trwa 3 - 4 miesiące. Kwiaty mają wielkość od 3 do 6 cm, a kolor w zależności od gatunku: od śmietankowo-białego, poprzez odcienie żółci i różu, aż do czerwonego i fioletowo-czerwonego. Liście wiciokrzewu są ciemnozielone i gęste.
Wiciokrzew można sobie samemu rozmnożyć poprzez tzw. odkład, lub poprzez sadzonki. Odkłady przeprowadza się pod koniec maja do początku czerwca - przyginając i zasypując ziemią młode pędy. Na wiosnę następnego roku odcina się takie odkłady. Sadzonki uzyskuje się w czerwcu z pędów posiadających co najmniej 2 węzły. Takie pędy odcina się i wsadza do wilgotnej ziemi, gdzie po ok. miesiącu następuje ukorzenienie.
Wiciokrzewy nie są atakowane przez szkodniki, jedynie okresowo w maju mogą pojawiać się mszyce
http://ryszard-wszystkoodomuiogrodzie.blogspot.com/

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   1   Głosuj na nie

niedziela, 23 września 2012

Celozja

Celozja

Dianthusek 19.09.2012, czytano 20 razy, pobrano kod HTML 2 razy, komentarzy 0.
W ostatnich latach, dzięki wprowadzeniu do uprawy odmian wysokich o ciekawych kolorach i kształtach kwiatostanów, celozja stała się rośliną bardzo modną. Ponadto ma ona szerokie zastosowanie.
Zależnie od odmiany, może być z dużym powodzeniem stosowana jako roślina z przeznaczeniem na kwiaty cięte (wysokie odmiany), jako roślina rabatowa i doniczkowa (odmiany karłowe i superkarłowe celozji grzebieniastej) oraz na suche bukiety. Celozja nadaje sie do suszenia, gdyż zachowuje świeżość barwy kwiatów i nie zmienia kształtu kwiatostanów.
W uprawie mamy dwie formy celozji: pierzastą i grzebieniastą. Są to rośliny jednoroczne. Kwiaty ich są bardzo gęsto skupione.
U celozji pierzastej kwiatostany tworzą kłosy zebrane w wiechy, a u celozji grzebieniastej - kogucie grzebienie albo kule. Kwiaty mogą być białe, żółte, różowe, czerwone lub fioletowe.
Wysokość roślin zależy od odmiany i waha się od 15 do 70cm.
Uprawa
Zasadniczym terminem wysiewu jest marzec i kwiecień. W marcu nasiona wysiewamy w szklarni, w kwietniu - ogrzewanym inspekcie. Siew powinien być rzadki i płytki. Nasiona wysiewamy do odkażonego podłoża. Jest to szczególnie ważne, gdyż siewki są bardzo podatne na choroby grzybowe. W trakcie wschodów temperatura powinna wyniosić 20-22st. Po wschodach siewki pikujemy, a najlepiej przesadamy do doniczek ziemnych lub cylindrów, utrzymując w pierwszych tygodniach temperaturę 16-18st., później 14-16st.
Pod koniec maja lub na początku czerwca celozję przesadzamy na miejsce stałe. Najlepiej jest przesadzać rośliny z bryłką ziemi. Gwarantuje to ich dobre przyjęcie i szybki wzrost po przesadzeniu.
Celozję grzebieniastą sadzimy co 20-30cm, a celozję pierzastą co 30-40cm. Rośliny zakwitają w 12-14 tygodni po wysiewie i kwitną do późnej jesieni. W gruncie kwitną do przymrozków.
Uprawa celozji może być sterowana terminem wysiewu, np. wysiana w lutym, kwitnie już w maju. Wiosenna uprawa w całości musi odbywać się pod osłonami. Opóźniając termin wysiewu, można uzyskać rośliny kwitnące późną jesienią, również pod osłonami. Młode rośliny są bardzo delikatne, mają duże wymagania co do gleby i światła. Celozja wymaga gleby przepuszczalnej, nie znosi chłodu i nadmiernej wilgotności. Lubi stanowiska słoneczne, częste podlewanie i zasilanie płynnymi nawozami.

W sklepach ogrodniczych dostępne są następujące odmiany
celozji grzebieniastej:
- 'Aurea' o wys. 30cm i jasnozłotożółtych kwiatach
- 'Empress' o wys. 30cm i purpurowoczerwonych kwiatach
celozji pierzastej:
- 'Feuerfeder' o wys.35cm, ognistoczerwona
- 'Goldfeder' o wys. 35cm, ciemnozłotożółta
Szczególnie cenne i poszukiwane są odmiany wysokie, których nasiona produkowane są w Holandii, np. celozja grzebieniasta 'Supermaster Red' (55-60cm) o bardzo dużych, kulistych kwiatostanach i silnych łodygach. Odmiana ta doskonale nadaje się na kwiaty cięte i do uprawy przyspieszonej. Innymi ciekawymi produkowanymi tam odmianami celozji pierzastej są: 'Forest Fire' o szkarłatnych kwiatach i 'Golden Trumph' o kwiatach złocistożółtych. Obydwie odmiany osiągają wys. 60cm. Do uprawy doniczkowej można polecić odmiany karłowate celozji grzebieniastej 'Empress' o kwiatach purpurowych i ciemnoczerwonych liściach oraz 'Toreador' o kwiatach szkarłatnych.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   0   Głosuj na niehttp/mojcudownyogrodmisiu99.blogspot.com

Perukowiec podolski-wyjatkowy krzew

Perukowiec podolski - wyjątkowy krzew

Daniel Paluszek 23.10.2009, czytano 1,287 razy, pobrano kod HTML 10 razy, komentarzy 0.
Perukowiec podolski to krzew o wyjątkowej urodzie niestety często niedoceniany, tak jak na to zasługuje. Często jest on pomijany przy zakupie roślin  ponieważ w produkcji pojemnikowej wytwarza on słabą koronę. Natomiast posadzony do gruntu szybko wytwarza okazałą i piękną koronę.

Perukowiec podolski - wyjątkowy krzew Gatunek ten pochodzi z południowo - wschodniej Europy i swym zasięgiem dochodzi az do Chin oraz Himalajów. W Europie znany i chętnie uprawiany już od XVII w, dlatego też można spotkać dorodne okazy w starych zaniedbanych parkach.

Perukowiec naturalnie rośnie w suchym kontynentalnym klimacie, preferuje gleby o wysokim współczynniku pH. Szczególnie preferuje gleby wapienne. I co ważne w naszych warunkach klimatycznych jest całkowicie odporny na przemarzanie oraz doskonale znosi suszę . Wszystko to sprawia, że gatunek ten jest wyjątkowo odporny na niekorzystne warunki klimatyczne i jest polecany nawet do najzimniejszych rejonów Polski. Dodatkowym atutem tego gatunku jest duża odporność na zasolenie gleb, dlatego też jest polecany do zieleni miejskiej. Najlepiej prezentuje się posadzony pojedynczo. Po 10 latach dorasta do 3-5m wysokości.
Nazwa perukowiec pochodzi od wyjątkowych kwiatostanów - peruk, które otaczając gęsto krzew nadają mu puszystości. Kwiatostany te wyglądają wyjątkowo pięknie na tle liści. Po przekwitnięciu na kwiatostanach pojawiają się drobne nasionka. Delikatne i pierzaste owocostany utrzymują się na krzewie przez dłuższy czas dodając mu uroku.

Oprócz typowej formy perukowiec występuje również w formie odmian. Najpopularniejsza jest "Royal Purple" o intensywnie ciemno purpurowych liściach. Wyjątkowo piękną odmianą jest również "Ancot" o złotych liściach przebarwiających się jesienią na pomarańczowe.
Więcaj na ogrody-porady www.ogrody.gdansk.pl

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   1   Głosuj na nie

Rosliny jednoroczne

Rośliny jednoroczne

Dianthusek 22.09.2012, czytano 29 razy, pobrano kod HTML 0 razy, komentarzy 0.
Do roślin jednorocznych zaliczamy te, których uprawa zamyka się w jednym cyklu wegetacyjnym. Nasiona wysiewamy bezpośrednio do skrzynek balkonowych lub doniczek umieszczonych w mieszkaniu.
Pod koniec marca wysiewać już można rezedrę wonną i groszek pachnący. W kwietniu natomiast: nagietek lekarski, kochię, ślazówkę ogrodową, maciejkę, chmiel japoński, wilec purpurowy, a pod koniec miesiąca fasolę ozdobną i powój. Najpóźniej, bo w połowie maja, wysiewamy nasturcję i dynię ozdobną.
Jeżeli decydujemy się na przygotowanie rozsady w domu, to już
- w lutym powinniśmy wysiać nasiona żeniszka, begonii stale kwitnącej, petunii, kobei i szałwii;
- w marcu nasiona lobelii, celozji, przypołudnika i niecierpka;
- w kwietniu nemezji powabnej, aksamitki i cynii.
Ziemia do wysiewu nasion powina być umiarkowanie wilgotna. Nasiona starajmy się wysiewać jak najrzadziej — zaoszczędzi nam to czasu przy pikowaniu (rozsada w domu) lub przy przerywaniu (na balkonie) roślin.
Przy rozsadzie należy pamiętać o niezbyt głębokim siewie i stałym utrzymywaniu podłoża w umiarkowanej wilgotności i temp. 15 st. Do rozsad nadają się jedynie jasne i niezbyt gorące pomieszczenia.
W warunkach domowych najlepiej udają się rozsady roślin z późniejszego siewu — wówczas rośliny mają odpowiedniejsze warunki wzrostu, bo lepsze jest oświetlenie.
Rozsadę na balkonie wysadzamy w połowie maja, gdy minie obawa przymrozków. W tym też czasie najłatwiej jest kupić gotowe rośliny pelargonii oraz rozsadę tych roślin, których nie sialiśmy w domu.
Żeniszek meksykański, begonia stale kwitnąca, begonia bulwiasta, petunia ogrodowa (zawieratka), szałwia i aksamitki to kwiaty najczęściej uprawiane na naszych balkonach. Nic w tym dziwnego. Łatwe do kupienia w postaci dużych roślin, kwitną od wysadzenia do przymrozków. W sprzedaży znajduje się wiele odmian tych roślin, ciekawych pod względem barw i kształtów kwiatów. Lubią one słońce i regularne podlewanie, od którego w głównej mierze zależy ich trwałość.
Z uprawy nasturcji, którą bardzo lubią szkodniki, takie jak mszyce i bielinki, często zbyt pochopnie rezygnujemy. A szkoda, gdyż na dużych balkonach, gdzie mogą być uprawiane odmiany o pędach płożących się, łatwo z niej uzyskać gąszcz zieleni, i to w dodatku z pięknymi kwiatami. Na mniejszych balkonach lepiej jednak siać odmiany karłowe.
Fasola ozdobna, groszek pachnący, wilec purpurowy i powój trójbarwny to najczęściej spotykane pnącza na balkonach. Poza fasolą ozdobną, która obficie podlewana kwitnie prawie przez całe lato i tworzy zwartą masę zieleni, pozostałe wymienione gatunki, a szczególnie groszek pachnący, stosunkowo szybko przestają być dekoracyjne.
Warto może spróbować uprawiać na naszym balkonie chmiel japoński o dekoracyjnych liściach i kobeę. Rośliny te szybko rosną, ich dorastające do kilku metrów, bogato ulistnione pędy w krótkim czasie stwarzają ścianę zielieni na całe lato. Kobea ma bardzo dekoracyjne również kwiaty, duże, o dzwonkowatym kształcie, białe lub niebieskie, a kwitnie od lipca do końca września.
Ciekawie na balkonach wygląda dynia ozdobna (tykwa). Jej łodygi dorastają do 10 m długości i są gęsto pokryte liśćmi. Duża masa tych liści stanowić może ochronę przed słońcem. Od sierpnia dodatkową ozdobę tykwy stanowią owoce różnych kształtów (gruszkowate, kuliste), żółte, zielone i dwubarwne. Zimą owoce te mogą służyć jako ozdoba naszych mieszkań. Dynia ozdobna wymaga nieco głębszych pojemników niż rośliny jednoroczne, żyznej gleby, częstego nawożenia i bardzo intensywnego podlewania. Pnącza wymagają podpór. Grube balustrady rzadko są dobrymi podporami i dlatego trzeba wcześniej przygotować kratki, sznurki itp.
Takie rośliny jak maciejka i rezeda nie posiadają szczególnie dekoracyjnych kwiatów, lecz miły zapach, właśnie ze względu na ten zapach warto posiać z boku skrzynki trochę ich nasion.
Maciejkę, rezedę a także groszek pachnący można siać kilka razy, w odstępach 2–3-tygodniowych, wówczas kwitnienie rozciągnie się na całe lato.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   0   Głosuj na nie

niedziela, 16 września 2012

Wodny ogrod

Wodny ogród

bustani 08.03.2012, czytano 155 razy, pobrano kod HTML 5 razy, komentarzy 0.
Woda jest tym dla ogrodu, czym przyprawa do potrawy, bowiem umiejętnie wkomponowany w otoczenie staw, sadzawka czy oczko wodne sprawiają, że otoczenie nabiera  atrakcyjnego wyglądu. W wodzie jak w lustrze odbija się niebo, kwiaty, drzewa.
Również nic tak nie poprawia nastroju, jak szmer wody i  szum wiatru w otaczającej roślinności. Lokując wodę w ogrodzie należy wziąć pod uwagę wielkość i kształt działki, jej charakter jak również architekturę domu i ulokować wodę w sposób najbardziej naturalny. Tylko wtedy staw, oczko wodne, kaskada lub fontanna czy kładka nad strumykiem spełnią swoje zadanie, a w połączeniu z roślinnością sprawią, że odpoczynek w takim ogrodzie będzie największą przyjemnością.
Natchnienia w aranżacji wody w ogrodzie możemy poszukać przy okazji wakacyjnych podróży. Na przykład kompleks Jezior Plitwickich (Park Narodowy Jezior Plitwickich w Chorwacji założony w 1948 roku), to NAJWIĘKSZY WODNY OGRÓD, który może dostarczyć wielu ciekawych pomysłów.
Tworzą go dwa zespoły 16 jezior krasowych połączonych kaskadowo, tzw. Górne Jeziora i Dolne Jeziora. Największe z nich ma prawie 50 m głębokości i zajmuje powierzchnię 80 hektarów. Jeziora oddzielone są od siebie groblami, na których tworzą się wodospady, które powstają z przelewania się wody z wyżej położonych jezior do niższych. Jest ich ponad 90. Największy z nich Wielki Wodospad spada w głąb doliny z wysokości 78 m, a różnica wysokości pomiędzy taflą najwyżej położonego jeziora, a początkiem rzeki Korany wynosi 156 m.
kaskady
Jeziora mienią się kolorami od niebieskiego do zielonego. Wody są krystalicznie czyste, a widok wodospadów, potoków i jezior otoczonych bujną zielenią zapiera dech w piersi, tym bardziej, że zwiedzanie odbywa się poprzez spacer drewnianymi kładkami nad wodą.
kładki
W płytszej wodzie widać ławice ryb oraz osady węglanu wapnia na opadłych do wody gałęziach. Tajemnica krystalicznej czystości wody i kaskad leży w wysokim nasyceniu wody związkami wapnia. Kiedy woda uderza o skały, tworzy mikrokryształy, które  zatrzymując się na roślinach i mchu sprawiają, że po wielu latach one kamienieją. W ten sposób powstają zapory z trawertynu, które zatrzymując wodę tworzą jeziora  i wodospady. Ponieważ proces ten cały czas postępuje, krajobraz parku powoli, acz ciągle podlega zmianom.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   1   Głosuj na nie

Przygotowanie ogrodu na zime

Przygotowanie ogrodu na zimę

Michał Peltner 16.09.2012, czytano 12 razy, pobrano kod HTML 0 razy, komentarzy 0.
Powoli kończy się lato. W ogrodzie życie powoli szykuje się do zimy – z drzew zbieramy ostatnie owoce, z grządek zniknęły już warzywa. Przyszedł czas na porządki w ogrodzie, ale i na przygotowanie się do jesieni i zimy.
Wydaje się, że jesień i zima to okres, w którym w ogrodzie nic się nie dzieje i najlepiej o nim zapomnieć do przyszłej wiosny. Warto jednak pamiętać, że ogród uporządkowany pod koniec lata lub jesienią to ogród dużo przyjemniejszy w zagospodarowaniu wiosną.
To o czym należy pamiętać to porządki. O to należy zadbać tak na grządkach, jak i w całym ogrodzie. Należy uprzątnąć pozostałości po roślinach i warzywach, zebrać wszelkie kijki i podpórki etc. W ogrodzie natomiast należy zgrabić wszelkie liście i zebrać owoce. Wszystkie te naturlane odpady można zebrać i złożyć w kompostowniku, co będzie gotowym nawozem w przyszłym sezonie. Warto również skosić trawnik. Należy pamiętać także o utrzymaniu w czystości oczka wodnego. Jesień to czas kiedy liście lecą z drzew. Trzeba pamiętać o rozłożeniu siatki zabezpieczającej nad oczkiem wodnym i jej regularnym czyszczeniu. Uchroni to oczko przed gnijącymi liśćmi, które nie miałyby najlepszego wpływu na ekosystem oczka.
Należy również zadbać o zabezpieczenie pozostałych roślin przed mrozem np. przez ich okrycie matami lub włókniną. Te prace będą konieczne w przypadku krzewów wrażliwych na mrozy, bylin oraz roślin cebulowych.
Kolejna rzecz to sadzenie drzew i krzewów. Jesień to najlepszy okres dla sadzenia drzew i krzewów, ale też trawy. Rośliny będą miały jeszcze kilka miesięcy, aby się przyjąć i jeśli wiosną obudzą się rozwijając liczne pąki, będzie to znaczyło, że już raczej nic im nie grozi. Podobnie sprawa się ma z krzewami i trawą.
Należy również zadbać o już zasadzone drzewa i krzewy. Te pierwsze należy owinąć zabezpieczeniem - słomą czy siatką, tak aby zwierzęta nie próbowały ich ogryzać w poszukiwaniu pokarmu. Słoneczne dni końca lata mogą być także dobrym czasem, aby zadbać o zdrowie tych roślin. Tak przygotowane drzewa powinny w pełnym zdrowiu przetrwać zimę.
Tak przygotowany ogród bezpiecznie przezimuje, by zbudzić się do życia za pół roku. Zima to jest taki okres, kiedy w ogrodzie niewiele się dzieje, ale należy pamiętać, że wokół domu nadal czeka nas trochę pracy. Jeśli zima będzie cieplejsza może to być dobry czas na drobne remonty i porządki. Jeśli będzie bardziej sroga i śnieżna nie pozostaje nic innego niż uzborić się w łopatę i odśnieżarkę i czekać wiosny.
Michał Peltner. Narzędzia ogrodnicze do porządkowania ogrodu oraz jego pielęgnacji można znaleźć w ofercie sklepu IBO PL.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   0   Głosuj na nie

wtorek, 11 września 2012

Jak urzadzic ogrod?Praktyczne wskazowki

Jak urządzić ogród? Praktyczne wskazówki

hotpatriot 23.02.2011, czytano 1,386 razy, pobrano kod HTML 24 razy, komentarzy 2.
Ogród przydomowy, czy ogródek działkowy to miejsce wielofunkcyjne, które ma nam dobrze służyć. To tutaj regenerujemy się po całodziennej pracy, uprawiamy ulubione kwiaty i warzywa, czy wreszcie – organizujemy spotkania w gronie bliskich.
Bez względu na to, w jakim stylu urządzasz swój ogród, warto przemyśleć jak go odpowiednio zorganizować i pooddzielać poszczególne części składowe tak, by całość cieszyła oko, a przy tym była schludna i uporządkowana. Oto kilka ciekawych porad.
Pergole drewniane – wielofunkcyjny i estetyczny dodatek do ogrodu
Pergola ogrodowa to świetny sposób na uporządkowanie przestrzeni w ogrodzie, a przy tym atrakcyjny gadżet, który pozwala na zorganizowanie klimatycznego zakątka do odpoczynku i kameralnych spotkań, a także nadaje ogrodowi wyjątkowy charakter, zwłaszcza jeśli skomponuje się ją z odpowiednio dobranymi roślinami.
Kwiaty i niespodzianki
Do tego, że kwiaty są najpiękniejszą ozdobą ogrodu nie trzeba nikogo specjalnie przekonywać. Jeżeli jednak nie jesteś amatorem systematycznej pielęgnacji roślin, postaw na odporne i trwałe krzewy całoroczne. Nie wymagają one tak wiele uwagi, a przy tym dobrze się prezentują. Należą do nich np.: wrzosy i trawy ozdobne, polecane gatunki: irga, jałowiec. Piękne i odporne kwiaty zapewni Ci też pięciornik albo laurowiśnia.
Chcesz zaskoczyć swoich gości i nadać ogrodowi nieco romantyzmu? Pomyśl o małym skalniaku lub oczku wodnym. Oczko, przekreślone uroczym małym mostkiem ogrodowym sprawi, że Twój ogród będzie przytulny i tajemniczy.
Funkcjonalność
Ścieżki w ogrodzie najlepiej wytyczać intuicyjnie, według kryterium ważności poszczególnych części ogrodu, np.: spod altany ogrodowej bądź pergoli, gdzie przyjmujesz gości, musisz mieć bezpośredni dostęp do domu. Oczko wodne, klomb kwiatowy, huśtawka czy mały zagajnik nie są miejscami „pierwszej potrzeby”, więc mogą łączyć się z domem pośrednio, możesz więc poprowadzić do nich z miejsca, w którym jest stół i krzesła.
Jeżeli do ogrodu wchodzi się przez werandę, warto zastanowić się nad zwiększeniem przestrzeni do przesiadywania i wykonać zadaszenie werandy, tarasu. Obecnie oferta projektantów zadaszeń ogrodowych jest bardzo bogata i zróżnicowana – tylko przebierać.
Niezależnie od panujących trendów na akcesoria ogrodowe, super stylowe meble czy egzotyczne rośliny, pamiętaj, że to Twój ogród, który musi odpowiadać Twojemu gustowi i potrzebom codziennym. Przed jakąkolwiek aranżacją warto zatem solidnie przemyśleć wszystkie zmiany i zasięgnąć rady kogoś „bezstronnego”, np. koleżanki, która spojrzy na ogród świeżym okiem i może stać się źródłem inspiracji i ciekawych pomysłów. Do dzieła!
Zobacz innowacyjne projekty architektury ogrodowej, zadaszenia, pergole, wiaty, altany i inne.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   2   Głosuj na niehttp/mojcudownyogrodmisiu99.blogspot.com

Ogrodnicze pomylki

Ogrodnicze pomyłki

Ola Kowalska 28.07.2010, czytano 558 razy, pobrano kod HTML 11 razy, komentarzy 0.
Wielu z nas jest ogrodnikami amatorami. Każdy musiał kiedyś od czegoś zacząć - nawet ten, który ma obecnie piękny ogród przy domu, wspaniałą działkę pełną dorodnych warzyw lub pochwalić może się bogato owocującym sadem. Bycie początkującym nie jest jednak łatwe.
Są osoby, które nawet na tej właśnie wstępnej fazie ogrodnictwa pozostają, ciesząc się z kilku rabatek kwiatów i zielonej trawy. I niech tak będzie - niech każdy cieszy się zielenią wg własnych potrzeb. Spróbujemy jednak pomóc ogrodnikom-wiecznym-amatorom w ich zmaganiach z naturą i przybliżymy kilka popularnych błędów, których warto unikać.

* Nieodpowiedni dobór roślin

Wybranie roślin do ogrodu to kwestia bardzo istotna i ma wiele aspektów. Jeśli, przykładowo, w naszej okolicy mocno świeci słońce, potrzebujące cienia rośliny na pewno szybko zmarnieją. Będzie tak samo z roślinami ciepłolubnymi posadzonymi w cieniu.

Dodatkowo, jeśli wybierzemy piękne rośliny, ale nie sprawdzimy ich właściwości – czy nie są np. trujące rośliny, możemy mieć z czasem problem, gdy w ogrodzie znajdą się małe dzieci lub zwierzęta. Dla obu istot rośliny te mogą być szkodliwe. Ponadto posiadając psa lub kota, powinniśmy pamiętać, że zwierzęta mogą wpływać niekorzystnie na nasze rabatki – zwłaszcza, jeśli nie przemyślimy dobrze ich umiejscowienia. Zwierzaki mają zazwyczaj swoje ulubione miejsca – dobrze ich wtedy unikać.

* Koszenie

Koszenie trawy to równie niewdzięczna co pożyteczna czynność. Nie znajdziemy zbyt wielu osób, które mogą uznać ją za ulubioną. A podczas koszenia możemy zrobić błędy, które wpłynął na wygląd naszego całego ogrodu. Bardzo często, gdy nie uważamy w trakcie koszenia, możemy usunąć z ogrodu młode rośliny, które dopiero niedawno tam zasadziliśmy. Oprócz tego, jeśli będziemy kosić trawnik zbyt rzadko, może on nam bardzo zarosnąć i dojrzałe chwasty będzie nam potem ciężko usunąć na dobre – rozprzestrzeniają się one niesamowicie szybko!

* Brak lub nadmierna liczba koncepcji

Posiadanie ogólnej koncepcji ogrodu to bardzo ważna sprawa. Gdy nie pomyślimy o tym wcześniej, o rozmieszczeniu altany, ustawieniu płotu, mebli ogrodowych, rozdzieleniu części dla relaksu od części typowo ogrodniczej, otrzymamy chaos trudny do ogarnięcia. Na każdym kolejnym etapie będziemy działać jakby po omacku, bo każdy kolejny etap naszej pracy to powielanie wcześniejszych błędów i robienie na ich podstawie nowych.

Równie złe dla ogrodu będą też częste zmiany koncepcji, dlatego najlepiej na początku zdecydować się na coś i nie ingerować potem zbyt mocno w ten układ.

* Pominięcie ważnych elementów w planowaniu

Błąd ten w dużej mierze wiąże się z punktem powyższym. Nierozsądne podejście na początku może sprawić, że nie znajdziemy miejsca na wygodne cieszenie się efektami naszej pracy.

Tych kilka elementów to tylko przykładowe błędy, jest ich z całą pewnością dużo więcej, warto więc podchodzić z głową do ogrodnictwa i, o ile to możliwe, cieszyć się nim mądrze.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   2   Głosuj na nie

poniedziałek, 10 września 2012

Male jest piekne-ogrodek w miescie

Małe jest piękne - ogródek w mieście

dziqa85 24.07.2011, czytano 513 razy, pobrano kod HTML 12 razy, komentarzy 0.
W wielkich miastach ogródki nie są zazwyczaj duże, ale nawet na małym skrawku powierzchni można urządzić piękne i użyteczne miejsce, w którym miło spędzimy czas. 
Ograniczoną przestrzeń wokół domu trzeba wykorzystać jak najlepiej i chociaż często nie da się  tam zmieścić wszystkiego, co chcielibyśmy mieć w ogrodzie, możemy stworzyć tam miejsce gdzie oderwiemy się od miejskiego gwaru i zgiełku.
By wyglądał dobrze, mały ogród musi stanowić spójną, przemyślaną kompozycję. Rośliny, nawierzchnie, detale i meble ogrodowe  muszą współgrać zarówno z elewacją domu, jak i ze sobą nawzajem. Ważne są detale, gdyż na małej przestrzeni wszystko jest bardzo widoczne i najmniejszy niedopracowany szczegół może popsuć całą kompozycję. Dlatego w urządzanie małego ogródka musimy włożyć tyle samo starań, co w urządzanie salonu w domu. W końcu przez dużą część roku to właśnie ogródek będzie centrum naszego życia rodzinnego i towarzyskiego.
Ważną rolę w ogródku odegra oświetlenie, dzięki któremu będziemy mogli korzystać z niego także po zmroku. Dobrze dobrane światła nadadzą też ogródkowi klimatu i uroku. Kluczowym elementem przy urządzaniu ogródka będą odpowiednio dobrane meble ogrodowe. Aby ograniczyć zajmowaną przez nie przestrzeń warto pomyśleć o funkcjonalnych i wygodnych meblach składanych. Wybierając meble ogrodowe kierujmy się nie tylko ich wyglądem i stylem, ale też jakością. By służyły nam długo muszą być wykonane z odpowiednich materiałów odpornych na działanie czasu i pogody. Wybór jest duży, od twardych gatunków drewna, poprzez metal do wikliny, babmbusa, rattanu, czy tworzyw syntetycznych jak technorattan.
Właściciele małych ogródków zazwyczaj chcą mieć w nich miejsce do grillowania. Ze względu na ograniczony metraż nie warto w nich budować stałych murowanych konstrukcji. Lepszym rozwiązaniem będzie poręczny grill na kółkach, który można łatwo, szybko schować, czy przestawić w inne miejsce, gdy nam, czy sąsiadom przeszkadza dym.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   1   Głosuj na nie

Niebieskie kwiaty ozdobne w naszym ogrodzie

Niebieskie kwiaty ozdobne w naszym ogrodzie.

Wanda Frasiak 18.03.2012, czytano 251 razy, pobrano kod HTML 3 razy, komentarzy 0.
Rośliny niebieskie cieszą się dużą popularnością w naszych ogrodach. Można kupić różne gatunki bez specjalnych problemów. Kwitną od wczesnej wiosny do późnej jesieni.
Niebieskie wiechy dąbrówek rozgałęzionych, drobne kwiatki niezapominajek, pełne wdzięku fiołki rogate razem z cebulicami i hiacentami rozpoczynają swoją barwą w naszym ogrodzie. Zaraz po nich niebieską barwą zakwitają szałwie, kosaćce, wielosiły i ostróżki. Hortensje czarują niebieskim urokiem i w zachwyt wprawiają pojedyncze, makowate kwiaty mekonopsa. W gorącym słońcu emanują zimnoniebieskie oczka ołowników i ciemnoniebieskie kosaćce.
Jesienią towarzyszą niebieskie płomyki ostróżek i szałwie.
Dopełnieniem kwiatów są okazy liściaste. Liście funkcji dodają niebieskawy połysk, kolczaste orzeszki asceny Buchanana (Asaena buchananii) rozkładają na grządce srebrzystoniebieski dywan.
Rośliny, które rosną i kwitną w ogrodzie na niebiesko tworzą nastrój pełen tajemnic. Kolor niebieski w ogrodzie nie powinien być zafałszowany mieszaniną innych barw kwiatów.
To, czy hortensje kwitną na różowo czy na niebiesko, nie zależy od odmiany, ale od zawartości aluminium w glebie oraz jej odczynu pH. W kwaśnym podłożu (pH > 7) aluminium jest łatwo dostępne dla roślin, co powoduje niebieskie zabarwienie kwiatów. W glebie o odczynie zasadowym kwiaty zachowują kolor różowy. W tym przypadku aluminium jest związane, nie powodując zmiany barwy hortensji. Jeśli chcemy uzyskać kolor niebieski kwiatów, powinniśmy zmienić pH gleby. Osiągniemy ten efekt bez trudu, używając ałunu glinowo – potasowego lub siarczanu glinu w roztworze 2 g soli na litr wody.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   1   Głosuj na nie

Smaczne borowki z wlasnego ogrodu

Smaczne borówki z własnego ogrodu

Rafał Okułowicz 07.09.2012, czytano 49 razy, pobrano kod HTML 3 razy, komentarzy 0.
Jagody borówki amerykańskiej są uważane za bardzo smaczne. Są doskonałe zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i na przetwory i mrożonki. W handlu jagody te są, niestety, stosunkowo drogie. Dlatego samodzielna uprawa borówek w ogrodzie działkowym jest świetnym sposobem na tańsze pozyskanie tych owoców.
Owoce borówki amerykańskiej oprócz powszechnie znanych walorów smakowych, wykazują również wiele zalet prozdrowotnych. Te bardzo słodkie, soczyste jagody są niskokaloryczne i doskonale regulują pracę układu pokarmowego. Wyróżniają się wysoką zawartością kwasów i soli mineralnych oraz witamin. Jedzenie surowych owoców borówki nie tylko pozwala na zachowanie młodości, ale także zapobiega chorobom cywilizacyjnym.

Krzewy borówki amerykańskiej osiągają do 2 m wysokości.  Zdobią ją pojawiające się w maju i czerwcu białe kwiatki, a jesienią przebarwiające się na czerwono liście. Krzewy te wydają owoce, w zależności od odmiany, od początku lipca do końca września. Aby cieszyć się przez ten cały okres owocami, trzeba  wybrać do ogrodu różne odmiany, dojrzewające kolejno po sobie. Z roku na rok plonowanie borówek powinno być coraz obfitsze, a po wejściu w pełnię owocowania, czyli tak około 5-go roku po posadzeniu, plon powinien dojść do trzech, a nawet czterech kg z jednego krzewu. Aby jednak borówka owocowała obficie, trzeba zaspokoić jej potrzeby uprawowe.

Borówki preferują miejsca jasne i osłonięte od wiatru z lekką, przepuszczalną i próchniczną glebą, o niskim pH. Krzewy najlepiej sadzić wczesną jesienią, do dołków o średnicy ok. 1 m.  Szczególnie w pierwszym roku uprawy należy zadbać o odpowiednie nawodnienie (ale nie zalewanie) oraz nawożenie posadzonych krzewów. Borówka jest wrażliwa na niedostatki azotu, ale też trzeba uważać, aby z nawozami nie przesadzić. Można stosować gotowe nawozy mineralne przeznaczone właśnie dla tych roślin, które jednocześnie odpowiednio zakwaszą glebę.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   0   Głosuj na niehttp/mojcudownyogrodmisiu99.blogspot.com

czwartek, 6 września 2012

Kamien ogrodowy

Kamień ogrodowy

Malkolm Malkolm Turek 03.09.2012, czytano 28 razy, pobrano kod HTML 2 razy, komentarzy 0.
Wszyscy znają właściwości kamienia naturalnego, jego ponadprzeciętną trwałość oraz zalety estetyczne. Coraz częściej gości on w naszych domach i ogrodach.
Prawidłowo dobrany kamień stanowi podstawę do stworzenia udanej kompozycji. W tej kwestii warto zasięgnąć porady specjalisty tworzącego aranżacje wnętrz i terenów zielonych. Jego bogata wiedza i doświadczenie pozwoli na jak najlepsze dobranie materiałów do naszego ogrodu.
938142_garden_pathRóżne rodzaje kamienia posiadają inne właściwości. Jedne są silnie nasiąkliwe, podczas gdy inne w ogóle nie przyjmują wody. W ogrodzie możemy korzystać z obu tych typów, należy jednak pamiętać, że decydując się na materiał silniej nasiąkający musimy zatroszczyć się o wykonanie odpowiedniej izolacji, zapobiegającej przesiąkaniu wilgoci od podłoża.

Piękną ozdobą ogrodu może stać się stary, często obdrapany kawałek muru. Może on posłużyć za podstawę do stworzenia kamiennej dekoracji. Wystarczy zaopatrzyć się w odpowiedni klej i płytki kamienne (wiele firm produkujących płytki ścienne i elewacyjne wytwarza również materiały imitujące kamień, są one znaczenie tańsze od płytek z kamienia naturalnego, a przy tym równie trwałe i estetyczne).

Do montażu kamiennych dekoracji używa się specjalistycznych klejów. Charakteryzuje je wysoka odporność na zmiany warunków atmosferycznych. Miejsca takie jak taras, czy balkon są narażone na działanie mrozu, przez co ich struktura kurczy się i rozszerza w zależności od panującej aury. Standardowy kleje nie wytrzymują takich warunków, dlatego zaleca się stosowanie preparatów o wyższej elastyczności, dzięki temu unikniemy kłopotliwych pęknięć lub odpadających płytek. Spoiny pomiędzy kamieniami należy dodatkowo zabezpieczyć wypełniając je specjalną fugą epoksydową. Tak samo jak klej jest ona elastyczna, a dodatkowo posiada właściwości wodoodporne, dzięki czemu stanowi kolejne zabezpieczenie kamienia przed wilgocią.

Sam kamień warto poddawać okresowej konserwacji. Do różnych rodzajów materiału stosuje się inne preparaty. Kamień bardziej nasiąkliwy należy impregnować kilkukrotnie. W przypadku materiału nie chłonącego wilgoci zazwyczaj wystarcza od jednej do dwóch warstw preparatu.

Dobrze wykonane i starannie impregnowane kamienne ozdoby będą wizytówką naszego domu i ogrodu na długie lata, dlatego warto zatroszczyć się o wysoką jakość surowca oraz należyte wykonanie naszych elementów małej architektury.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   0   Głosuj na nie

Jaka wybrac roze?

Jaką wybrać różę?

Katarzyna Emilia Cieszyńska 04.04.2011, czytano 1,325 razy, pobrano kod HTML 19 razy, komentarzy 1.
Róża jest królową naszych ogrodów.Zanim jednak wybierzemy róże do naszego ogrodu,powinniśmy zastanowić się ,czy chcemy,by zdobiły ogród,czy też dostarczały kwiatów do wazonów. Oto odmiany ,które polecam.
Róża jest zdecydowanie królową wszystkich ogrodów. Fascynacja jej pięknem sięga czasów antycznych. Tak długa historia róży doprowadziła do powstania ogromnej ilości gatunków i tysięcy odmian.
Róże wielkokwiatowe mają duże, silnie wypełnione kwiaty, pojedynczo osadzone na długich łodygach. Uprawiane są w szklarniach przede wszystkim na kwiaty cięte. Można je jednak sadzić także na rabatach i klombach, wówczas najlepiej użyć kilku odmian o podobnej sile wzrostu i rożnej barwie kwiatów. Do pięknych i dobrze rosnących odmian należą: czerwone- 'Papa Meilland', 'Mister Lincoln', 'Duftwolke', 'Kardinal85', ' Duftzauber', 'Roter Stern', różowe- 'Herzog von Windsor', 'Carina', 'Eiffel Tower', 'Lady Rose', 'Flamingo', żółte- 'Whisky', 'Sutters Gold', 'Kings Ransom', 'M-me Meilland', białe- 'Athena', 'Pascali', dwubarwne- 'Kronenburg', 'Monica'.
Róże wielokwiatowe (rabatowe) kwitną bardzo obficie i nieprzerwanie całe lato. Kwiaty mają najczęściej pojedyncze i półpełne, ale są też odmiany o dużych kwiatach. Najlepszymi odmianami są: czerwone - 'Europeana', 'Montana', 'Lilli Marlen', żółte- 'Fresja', 'Allgold'; różowe- 'The Queen Elisabeth Rose', 'Bonica 82'.
Róże pnące wytwarzają długie pędy, nawet do 4 metrów długości. Najlepiej sadzić je przy ścianach domów, altanach, pergolach i ogrodzeniach, gdyż nie maja one specjalnych zdolności przyczepiania się do podpór. Niektóre kwitną bardzo obficie raz do roku, a inne mogą kwitnąc kilkakrotnie. Ich kwiaty są albo duże, pojedynczo osadzone, albo drobne, zebrane w wielkie kwiatostany. Najciekawsze i kwitnące kilkakrotnie w ciągu roku są odmiany: czerwone- 'Sympathie' i 'Parkdirektor Riggers', różowe- 'Coral Dawn', New Dawn', 'Rosarium Uetersen', żółta- 'Leverkusen'.
Róże parkowe (krzaczaste) osiągają wysokość od 1 do 2 m i mocno się rozkrzewiają. Ich najważniejsze zalety to odporność na mróz i choroby oraz małe wymagania glebowe i bardzo obfite kwitnienie. Wartościowe odmiany to: 'Pink Robusta', 'Claire Martin', 'Robusta', 'Maigold', 'Iceberg', 'Lydia'.
Róże karłowe (miniaturowe) maja zazwyczaj do 40 cm i bardzo obficie kwitną. Ich kwiaty są miniaturami róż wielkokwiatowych. Najczęściej uprawia się je w doniczkach, ale można też sadzić je w skrzynkach na tarasach i balkonach oraz w ogrodach skalnych. Odmiany warte polecenia: 'Scarletta', 'Marylka', 'Colibri79', 'Kutno', 'Alberich', 'White Starina'.
Róże okrywowe mają rozpostarte płasko nad ziemią lub ścielące się pędy. Nadają się do sadzenia w ogrodach skalnych i na skarpach. Obficie kwitną. Najlepiej rosną odmiany: 'Scarlett Meilland', 'The Fairy', Swany', 'Ferdy'.
Róże pienne (drzewkowate) uzyskuje się je przez szczepienie odmiany szlachetnej na pędach dzikiej róży. Róże pienne nadają się do małych ogrodów, gdyż zajmują mało miejsca. Można je również uprawiać w dużych pojemnikach na tarasach i balkonach. Na pniu pięknie wyglądają odmiany: 'Excelsa', 'Dorothy Perkins', 'Bonica 82', 'The Fairy', 'Colibri79', 'Europeana', 'Fresia', 'Whisky'.
Istnieje jeszcze wiele gatunków i odmian róż. Niektóre z nich oprócz kwiatów mają jeszcze piękne, kolorowe owoce, np.' Rosa Rugosa'. Należy do gatunków bardzo odpornych. Świetnie nadaje się do obsadzania skarp. Ciekawostką ogrodniczą jest Rosa sericea, której ozdobą nie są kwiaty, ale duże, bardzo efektowne ciemnoczerwone kolce. Coraz częściej możemy spotkać róże niebieskie. Najatrakcyjniejsza odmiana to wielkokwiatowa 'Mainzer Fastnacht' (zwana 'Blue Moon').
autor tekstu http://pasiekiogrody.blogspot.com

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   6   Głosuj na nie

wtorek, 4 września 2012

Zachwycajace chryzantemy- ozdoba jesiennych ogrodow

Zachwycające chryzantemy — ozdoba jesiennych ogrodów

Rafał Okułowicz 03.09.2012, czytano 25 razy, pobrano kod HTML 1 razy, komentarzy 0.
Chryzantemy, tak samo jak inne astrowate, są pokroju krzewiastego, mogą osiągać różne wysokości w zależności od odmiany. Ich kwiatostany, różniące się zarówno kolorem, wielkością, jak i budową, rozwijają się od pełni lata aż do końca listopada.
Te kwiaty, różnorodne i niebanalne w swoich kształtach i kolorach, często o bardzo subtelnych kwiatostanach, mogą zainteresować niemal każdego. Pośród niezliczonej liczby atrakcyjnych odmian, chryzantemy mogą mieć koszyczki kwiatowe pojedyncze, pełne i półpełne, ale też znajdziemy odmiany tworzące duże kwiatostany typu anemonowego oraz wyjątkowo oryginalne — igiełkowe. 

Popularne odmiany chryzantem mogą być uprawiane w ogrodach, ale równie doskonale mogą służyć do ozdoby balkonów i tarasów, posadzone w skrzynkach lub pojemnikach.

Powinniśmy jednak pamiętać, iż nie wszystkie odmiany tych uroczych, kolorowych roślin są odporne na mróz i nie wszystkie nadają się do uprawy wieloletniej na kwietnikach.
Do tych najbardziej wytrzymałych na mróz można zakwalifikować przede wszystkim odmiany drobnokwiatowe, ale i tak trzeba mieć na względzie to, że w mało sprzyjających warunkach (zła gleba, nieodpowiednie miejsce) nawet odmiany uważane za odporne mogą przemarzać. Trzeba wówczas takie chryzantemy na zimę przykrywać warstwą izolującą, np. igliwiem.

Uprawa chryzantem wymaga odpowiednij pielęgnacji tych roślin. Dobrze byłoby zacząć od odpowiedniego przygotowania stanowiska, na którym będą umieszczane rośliny. Takie miejsce można przygotować już w roku poprzedzającym sadzenie chryzantem, poprzez nawożenie np. obornikiem lub biohumusem oraz dosyć głębokie przekopanie grządki.

Chryzantemy można sadzić już  od wczesnej wiosny. W czasie tworzenia i rozwijania się koszyczków kwiatowych musimy pamiętać o zasilaniu sadzonek chryzantem co 2–3 tygodnie nawozami wieloskładnikowymi.

O ile posadzimy nasze rośliny w miejscach nasłonecznionych i ciepłych oraz zapewnimy im żyzne i umiarkowanie wilgotne gleby, wówczas możemy być pewni, że odwdzięczą się nam nie tylko bujnym wzrostem, ale także obfitym kwitnieniem.

Ważną czynnością pielęgnacyjną w uprawie tych roślin jest przesadzanie ich co 2–3 lata w inne miejsce. Chryzantemy trzeba wykopać, można je podzielić na kilka części, uważając, aby nie uszkodzić korzeni, a następnie znowu posadzić. Te wszystkie czynności zapewnią, że nasza uprawa chryzantem zimujących na rabatach będzie się powiększać z roku na rok. Uprawa chryzantem wieloletnich jest dosyć pracochłonna, jednak ozdabiając jesienią ogród zachwycającą feerią barw, chryzantemy zrekompensują się za wysiłek włożony w ich pielęgnację.

Podobał Ci się ten artykuł? Oceń na TAK lub NIE.    Głosuj na tak   1   Głosuj na nie